مذاکرات هم جلو حمله اسرائیل را نمی گیرد

مقاله اي از نکست جنریشن درباره منافشه با رژیم ایران:روز 23 ماه مه، جمهوری اسلامی و آمریکا و پنج قدرت جهان در حالی در بغداد دیدار خواهند کرد تا درباره برنامه هاي اتمي ایران گفتگو کنند که به نظر مي رسد تنش بین اسرائیل و ایران بزودي به مرحله نهایي برسد. در گذشته اسرائیل نشان داده بود که اگر تحریم ایران به نتیجه نرسد، بزودي به تاسیسات اتمي این کشور حمله خواهد کرد. کلمه کلیدي در اینجا "بزودي" است، یعني تا قبل از اینکه ایران بتواند مراکز اتمي اش را به مکاني امن در مقابل حمله اسرائیل منتقل کند. این زمان دارد بسرعت نزدیک مي شود و اگر ایران در مقابل خواست جامعه جهاني تسلیم نشود، اسرائیل ممکن است به این کشور حمله کند و این همان چیزي است که بسیاري معتقدند منجر به یک مناقشه در منطقه خواهد شد. سووال اینجاست که آیا اسرائیل این حق را دارد که به تاسیسات اتمي ایران حمله پیشگیرانه بکند و اگر چنین حقي دارد، باید دست به این حمله بزند یا نه؟ پاسخ مثبت است، اما مثل هر چیز دیگري در خاورمیانه، پیچیده است. پاسخ به سووال اول نیز مثبت است اما اول باید دید به چه دلیل اسرائیل حق حمله پیشگیرانه به ایران را دارد. اسرائیل کشور کوچکي است، وسعت آن 8 هزار مایل مربع است یا بعبارت دیگر یک هشتم ایالت فلوریدا در آمریکا است. این کشور در میان دشمنانش احاطه شده است و در تیررس موشک هاي ایران قرار دارد. از همه مهم تر اینکه ایران بزرگترین حامي حزب الله لبنان، سازمان تروریستي است که در جوار اسرائیل قرار دارد. رهبر ایران، آیت الله علي خامنه اي، در سخنراني که در ماه فوریه انجام داد علنا دشمني خود را با اسرائیل اعلام کرد و گفت: "رژیم صهیونیستي یک غده سرطاني است که باید برداشته شود." از همه اینها گذشته، ایران با توجه به منابع خبري متفاوت، ماه ها یا سال ها با اتمي شدن فاصله دارد. در این شرایط هر کشور دیگري بود براي از بین بردن چنین تهیدیدي دست به حمله پیشگیرانه مي زد. کشوري که همواره و بطور علني خواستار نابودي اسرائیل شده است، دارد به سلاح اتمي دست پیدا مي کند. اسرائیل برخلاف آمریکا، کشور دیگری که مورد تهدید ایران است، درجایي واقع شده که برد موشک هاي ایران به آن مي رسد و در عین حال مي تواند از طریق موشک هاي فرستاده شده براي حزب الله لبنان، براحتي هدف قرار بگیرد. حتي لازم نیست موشک ها شلیک شوند، چند بمب گذاري در داخل اسرائیل، به کار این کشور پایان مي دهد. به نظر مقامات اسرائیل با وجود تغییر لحن ایران در آستانه دیدار 23 مه، مشخص است که تحریم هاي اقتصادي و فشار هاي بین المللي بر روي ایران اثر نداشته است. پس به این نتیجه مي رسند که بله اسرائیل حق دارد دست به حمله پیشگیرانه به تاسیسات اتمي ایران بزند تا امنیت مردم اش را تضمین کند. اما آیا باید این کار را بکند؟ یک حمله هوایي دقیق باید با هماهنگي آمریکا صورت بگیرد تا جلوي بدل شدن آن به درگیري وسیع تر را بگیرد، اما اگر این حمله مانند حمله اسرائیل به عراق در سال 1981 موفقیت آمیز بود، مي تواند جاي سال ها تحریم اقتصادي و فشار جهاني را بگیرد و ایران مجبور شود سال ها براي رسیدن به توانایي اتمي تلاش کند. مشکل اینجاست که هیچ تضمیني وجود ندارد که تحریم ها و فشار ها حکومت تندروي ایران را مجبور کند تا دست از برنامه هاي اتمي اش بردارد و به همین دلیل گزینه حمله نظامي اجتناب ناپذیر مي شود. اگر حمله نظامي صورت نگیرد، اسرائیل و آمریکا و همه کشورهاي غربي که ایران علنا با آنها مخالفت مي کند، با ایران اتمي مواجه مي شوند و مناقشه اي که در آن زمان بوجود بیاید وسیع تر از مناقشه اي است که قبل از اتمي شدن ایران دربگیرد. موضوع دیگري که این مسئله را پیچیده تر مي کند این است که اکثریت مردم ایران برخلاف خامنه اي و حکومتگرانش تفکر ضد اسرائیلي ندارند. اما متاسفانه، این مردم نیستند که تصمیم مي گیرند که برنامه هاي اتمي را ادامه بدهند یا مردم اسرائیل که نمي توانند در مورد حمله به ایران تحت حکومت ضد دموکراسي تصمیم بگیرند. این یک کابوس است و انگار دارد به پایان خود که همان جنگ ناگزیر است، نزدیک مي شود. سووال واقعي اینجاست که آیا غرب ترجیح می دهد با ایران وارد جنگ شود یا ترجیح مي دهد ایران به سلاح اتمي دست پیدا کند؟ نکست جنریشن ژورنال، 19 مه

 پارس دیلی نیوز